Gesneden/gekerfd Linoleum, ca 2:40m x 2:00m x 1:00 m, Knipperende ledverlichting in borsten en navel
Over de inhoud van het werk:
Eli, Eli lama sabachtani
Matheus 27: 45 Rond het middaguur viel er duisternis over het hele land, die drie uur aanhield. (Vers 46 ) Aan het einde daarvan, in het negende uur, gaf Jezus een schreeuw en riep luid: ‘Eli, Eli, lama sabachtani?’ Dat wil zeggen: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’
Ik ben katholiek op gevoed. Als klein meisje heeft het me al verbaasd dat zowel in het geloof als in het lijden de man centraal staat. Waarom is God een man? Zo wordt ook ‘De man’ (Jezus) verbeeldt als ‘De lijdende’ figuur die voor en door de mensheid gekruisigd en gestorven is.
Mijn werk gaat over ‘DE VROUW’. Dé figuur die eeuwig lijdt en sterft voor de mensheid. Zij is degene die verantwoordelijk is voor ons voortbestaan. Haar lichaam wordt hiervoor gebruikt en erger nog, misbruikt. ‘DE VROUW’ is door deze ‘cruciale’ taak voor eeuwig gekruisigd. Want bij haar begint of eindigt het leven. Bij haar begint of eindigt de dood. Met mijn linosnede, de verbeelding van de kruisiging van een vrouwspersoon, wil ik het zichtbare en het veelal onzichtbare lijden van ‘DE VROUW’ verbeelden. Het verhaalt over iedere vrouw, moeder en dochter die vroeg of laat te maken krijgt met de mindere consequenties van haar (on) vruchtbaarheid. De titel heb ik gekozen om dit (vaak verborgen) vrouwenleed extra te onderstrepen : ‘Eli, Eli lama sabachtani .’
Meg Mercx, Nijmegen 2019
Het werk is tot en met juni 2021 te zien in een etalageroute georganiseerd door het Odapark, Venray