Opbouw Venray, foto Bram Patraeus
twaalf kijkvensters in het centrum van Venray
LAATSTE AVONDMAAL
3 april tot 20 juni 2021.
Over de inhoud van dit werk:
Eli, Eli lama sabachtani
Matheus 27: 45 Rond het middaguur viel er duisternis over het hele land, die drie uur aanhield. (Vers 46 ) Aan het einde daarvan, in het negende uur, gaf Jezus een schreeuw en riep luid: ‘Eli, Eli, lama sabachtani?’ Dat wil zeggen: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’
Ik ben katholiek op gevoed. Als klein meisje heeft het me al verbaasd dat zowel in het geloof als in het lijden de man centraal staat. Waarom is God een man? Zo wordt ook ‘De man’ (Jezus) verbeeldt als ‘De lijdende’ figuur die voor en door de mensheid gekruisigd en gestorven is.
Mijn werk gaat over ‘DE VROUW’. Dé figuur die eeuwig lijdt en sterft voor de mensheid. Zij is degene die verantwoordelijk is voor ons voortbestaan. Haar lichaam wordt hiervoor gebruikt en erger nog, misbruikt. ‘DE VROUW’ is door deze ‘cruciale’ taak voor eeuwig gekruisigd. Want bij haar begint of eindigt het leven. Bij haar begint of eindigt de dood. Met mijn linosnede, de verbeelding van de kruisiging van een vrouwspersoon, wil ik het zichtbare en het veelal onzichtbare lijden van ‘DE VROUW’ verbeelden. Het verhaalt over iedere vrouw, moeder en dochter, die vroeg of laat te maken krijgt met de keuzes en gevolgen van haar (on) vruchtbaarheid. De titel heb ik gekozen om dit (vaak verborgen) vrouwenleed extra te onderstrepen : ‘Eli, Eli lama sabachtani .’
Kunstenaar & info klik op: : Meg Mercx – Maria Kapteijns – Staal/Christensen – birgittasundstromjansdotter – Stijn Peeters – Har van der Put – Rinke Nijburg – Ad Wijgergans – Vincent Bijleveld – Greta Alfaro – Marc Janssen – Matijs van de Kerkhof – Ignace Schletten
Over deze expositie is een uitgebreid artikel geschreven in Trouw: Een meditatieve kunstwandeling langs het Laatste Avondmaal: ‘Religie en kunst kunnen elkaar bevragen’
Locatie & info klik op: Odapark Venray
Iets alledaags als ‘samen eten’ blijkt plots niet meer vanzelfsprekend. Wanneer zaten wij voor het laatst samen met familie of vrienden aan tafel? Wie van ons vermoedde toen dat het voor lange tijd de laatste keer zou zijn?
Het bekendste laatste diner uit de afgelopen tweeduizend jaar is ongetwijfeld ‘Het Laatste Avondmaal’. Een vriendenclub die samen aan tafel zit, de meesten van hen hebben geen idee van het onheil dat wacht. Jezus kondigt niet alleen zijn dood aan, maar ook dat een van de tafelgenoten hem zal verraden. De maaltijd werd een symbool voor verraad en lijden, maar ook voor vriendschap en het nieuwe begin.
Gastcurator Ben van Kollenburg verzamelde een aantal hedendaagse interpretaties van het Laatste Avondmaal: Een tafel met alleen maar Judassen of een stel gieren die een feestdis komen verstoren. Maar ook het laatste ontbijt van de dochter voordat ze definitief het ouderlijk huis verlaat of een verzameling keukenapparaten die tevergeefs in de kast staat, wachtend op de eerstvolgende keer dat onze vrienden weer komen eten. Odapark nodigt u aan tafel voor een wandeling langs twaalf kijkvensters, verspreid over acht adressen in Venray. Zie hoe een etentje van een groep vrienden eeuwen later nog altijd tot de verbeelding spreekt.